Mag je claimen thuis te zijn in het land waar je slechts bent geboren? Voor de vijfentwintigjarige Janera de Vries is dit niet eens een vraag. Als zij ergens thuishoort dan is het wel op Curaçao. De terugkeer naar haar geboorte-eiland markeert het definitieve einde van een reizende en ontwortelde jeugd, die volgde uit de Shellcarrière van haar vader. Janera's oudere broer was al bijna bezweken onder de druk: zijn hongerstaking tegen de kille en liefdeloze levensstijl van hun ouders leidde bijna tot zijn dood. In eerste instantie deint Janera moeiteloos mee op de bevrijdende cadans van de tropen. Ze begint aan een veelbelovende carrière als advocate. Maar al snel lijkt de muurkanker zich niet alleen door de verflagen van haar kantoor heen te vreten; ook haar nieuw opgebouwde leven vertoont scheuren. Elke ontmoeting brengt pijnlijke herinneringen aan vroeger naar boven, haar nieuwe vrienden glijden af en de Antillianen zijn moeilijker te doorgronden dan ze dacht. In haar eerste rechtszaak staat Janera tegenover de blanke Antilliaanse advocaat Christiaan de Haseth, die weigert haar te accepteren als zijn gelijke. Hij werpt haar het Shellverleden van haar vader voor de voeten en verwijt Janera aan de verkeerde kant te staan. Zelfs de rechtszaak weerspiegelt de ambivalentie van het eiland. Hoe dieper Janera zich vastbijt, des te schimmiger de feiten worden.
