Randall

Stel je voor dat Damien Hirst nooit furore had gemaakt. Stel je voor dat iemand anders de meest beruchte Britse kunstenaar was geworden van de jaren negentig. Die kunstenaar heet Randall: een geniale provocateur die de pers en het publiek amuseert maar ook compleet in verwarring brengt. Hij wordt stinkend rijk en zet de internationale kunstscene op zijn kop.
Zijn verhaal wordt jaren na zijn overlijden verteld door zijn beste vriend Vincent, die de opdracht heeft gekregen om Randalls laatste — en grootste — daad uit te voeren. Hij doet dit samen met zijn ex Justine, de weduwe van Randall. Zo slaagt Randall er ook postuum in relaties onder druk te zetten en zelfs over zijn graf heen te regeren.

Jonathan Gibbs (1972) recenseerde boeken voor onder andere The Independent en The Daily Telegraph. Hij werd genomineerd voor de White Review Short Story Prize, en zijn verhaal ‘The Faber Book of Adultery’ verscheen in The Best British Short Stories 2014. Randall is zijn debuutroman.

‘Fuck me, this is a fucking good book.’ Book Cunt

‘Waarschijnlijk de grootste roman over de Londense kunstscene sinds Oscar Wilde’s The Picture of Dorian Gray.’ Boekhandel Foyles

‘Gibbs heeft het soort roman geschreven waar je als recensent op hoopt — een waarvan je werkelijk kunt genieten en zonder dat je hoeft te zoeken naar iets lovenswaardigs.’ The Guardian

‘Gibbs heeft het goed geconstrueerde verhaal over een familiegeheim vermomd als een scherp essay over de recente cultuurhistorie.’ The Observer

‘De eerste van — naar ik hoop — heel veel goede romans van Jonathan Gibbs.’ Geoff Dyer

‘Scherp en bijtend — een zeldzaam genot.’ Alex Preston

‘Het heeft stijl, zelfverzekerdheid en zit boordevol genialiteiten.’ The Asylum