Zoektocht naar een magiër in Myanmar

Honderden en honderden uren moet hij tot tuitens toe in mijn oren getoeterd hebben over het leven in Myanmar. Mijn vriend en monnik Thartanapala kan goed en lang vertellen. Maar meestal is hij stil en mediteert zo veel mogelijk om over te kunnen gaan naar het Nirwana. Hij heeft al eens een leven als monnik geleid. Maar hij weet al dat hij nóg een leven als monnik zal moeten leiden om over te gaan. Hij is in dit leven gewoon te laat begonnen met mediteren.

Ik ontmoet hem als ik verdwaald ben in het dorre tempelgebied bij Bagan, een van de belangrijkste trekpleisters van het land. We hebben meteen een klik, zeker nadat hij verzucht dat hij mij in een eerder leven al ontmoet heeft. Pas jaren later kom ik de tragische toedracht aan de weet.

In de tussentijd vertelt hij en luister ik. Ik zuig alles op als een keukentissue. Er zijn namelijk geen interessante boeken over Myanmar. Wel reisgidsen en politieke boeken maar niets over hoe het er onderhuids aan toe gaat. Vijf jaar lang reis ik elke winter met hem naar alle uithoeken van het land. Oorspronkelijk was mijn plan op om in Myanmar op zoek te gaan naar krachtige magiërs. Als die nog ergens te vinden zijn dan is dat in een Boeddhistisch land dat al 75 jaar min of meer is afgesloten van de rest van de wereld.

Met mijn monnikvriend als metgezel werd het steeds meer een zoektocht naar het magische in de mensen. Hoe is het toch mogelijk dat mensen na zo veel repressie nog zo vrolijk en opgeruimd zijn? En ook een zoektocht naar de magie van het Boeddhisme. Monniken moeten zich houden aan tweehonderd zevenentwintig regels die gedetailleerd zijn uitgewerkt in vijf lijvige boeken. Maar vrijwel niemand houdt zich er meer aan. Het tekent het einde van het Boeddhisme, zegt Thartanapala. En tenslotte werd het ook een zoektocht naar mijn eigen kern. Ik ging heen met een Boeddhist maar kwam thuis met een kwajongen.

De lezer wordt vergast op een veertigtal vlotte verhalen vol geestige details over de economie, over vrouwenrechten, over betelnut kauwen, over het onderwijs. En ook over het geloof; de mensen zijn helemaal niet Boeddhistisch. Al die informatie is sfeerrijk ingepakt in smeuïge verhalen over de auteur en de monnik. Ze beleven nogal wat avonturen in al die jaren. Ze kopen onroerend goed, smokkelen geld, graven stiekem naar schatten onder een pagode, slaan op de vlucht voor agressieve Kashin. En passant smokkelt de auteur veel kennis bij de lezer naar binnen. Onontbeerlijk als je het land en de mensen wilt doorgronden.