In `Lof der onvolmaaktheid pleit Gerbert van Loenen voor een diepgaander debat over euthanasie. Volgens Van Loenen biedt de media een oppervlakkige en eenzijdige blik op het debat over euthanasie.
In het huidige debat over euthanasie en hulp bij zelfdoding staan noties als zelfbeschikking en het vermijden van uitzichtloos en ondraaglijk lijden centraal. Daarmee wordt volgend Gerbert van Loenen voorbij gegaan aan belangrijke begrippen als verbondenheid en overgave. Hij vindt het mensbeeld in het publieke debat te individualistisch. Ook is het volgens hem een illusie om te denken dat mensen zo rationeel zijn dat ze op dit moment al precies weten wat ze in de toekomst wel of niet willen.
Mensen met een ziekte of een handicap hebben meer keuzes dan de media laten zien. Aan de hand van concrete voorbeelden, waaronder spraakmakende documentaires als Het beste voor kees (2014) en Moeders springen niet van flats (2014), laat Gerbert van Loenen zien welke vragen aan bod komen, maar vooral welke vragen niet worden gesteld.
Met een voorwoord van Christa Anbeek, auteur van `De berg van de ziel (2013), `Aan de heidenen overgeleverd (2013) en `Overlevingskunst (2010).
