In viva vox Dei onderzoekt J.H. van Doleweerd de hermeneutische betekenis van de autopistie van de Schrift. De autopistie veronderstelt dat de Bijbel het waard is geloofd of vertrouwd te worden op grond van haar eigen spreken. De auteur onderzoekt in hoeverre deze eigenschap van betekenis kan zijn voor zending en Schriftuitleg, zonder dat de band met de kerk en haar belijdenissen wordt verwaarloosd en zonder dat de positie van de lezer uit het oog wordt verloren. De aandacht is gericht op drie belangrijke variabelen in het hermeneutisch proces: (1) de Tekst: de Bijbeltekst, (2) de lezer: iedereen die zich zelfstandig de toegang verschaft tot de Bijbel met de bedoeling de tekst te begrijpen en toe te passen op eigen leven of dat van anderen en (3) de context: kader, denkraam of traditie waarin de Schrift wordt ontvangen en uitgelegd. Het onderzoek mondt uit in enkele kerkelijke en missionaire toepassingen.
De auteur is missioloog en toeruster bij de Zending Gereformeerde Gemeenten en docent godsdienst-, cultuur— en zendingswetenschappen aan de hbo-opleiding van de Cursus Godsdienstonderwijs Gereformeerde Gemeenten te Gouda.
