‘Het huis op de hanenpoot’ van Borislav Čičovački is een drieluik over de werking van de tijd. Een verzamelaar van oude instrumenten vindt een antieke fagot. Het instrument blijkt te hebben toebehoord aan een Joodse familie die niet is teruggekeerd uit het concentratiekamp. In het middendeel staat de liefde centraal tussen een student en zijn docente. In gesprekken komen criminaliteit, corruptie, kunstvervalsing en de gapende generatiekloof aan de orde. In het sluitstuk volgen we drie Poolse broers die opgroeien tijdens het communisme, de overgang naar de democratie meemaken en zich een positie proberen te verwerven in het moderne Europa.
