Vanaf de allereerste pagina van Zin waagt Sophie Fontanel zich aan een groot taboe: ze vertelt over de periode in haar leven waarin ze besloot alle seksuele druk te negeren en af te zien van seks. In een tijd dat seks wordt gezien als consumptieartikel heeft ze liever geen dan halfslachtige, deprimerende relaties waarbij de mannelijke lust op de eerste plaats staat.
Deze beslissing geeft haar een gevoel van absolute vrijheid, maar haar omgeving, hoe libertijns ook, blijkt verbazingwekkend conformistisch ten opzichte van iemand die ervoor kiest `seksloos' door het leven te gaan. Er volgt een periode van schaamte, pijn en de eenzaamheid van het anders zijn.
Zin biedt een verfrissende, zelfbewuste blik op seksualiteit een nieuwe vorm van baas in eigen buik die, net als in Frankrijk, in Nederland ongetwijfeld ook stof tot discussie zal opleveren. Bij vrouwen én bij mannen.
