De allereerste keer. Op een vroege zaterdagmorgen verzamelen met je team. Daar sta je, naast je nieuwe voetbaltas met Sporthuis Moorman in sierletters. Je schoenen zijn gepoetst, een schone onderbroek, een handdoek. In de ogen van alle vriendjes zie je dezelfde hunkering, de opwinding die al uren door je lichaam jaagt: hoe lang is het rijden? Hebben ze dáár ook een kantine? En bovenal: is het gras daar ook groen?
Bij volwassenen vervaagt de herinnering aan die allereerste uitwedstrijd. Het wordt een kleine noot in een symfonie waar verantwoordelijkheid en rationeel gedrag de boventoon voeren.
Gelukkig is er één troost: als voetbalvader begint het avontuur opnieuw.
