Het geweldige verhaal van een buitengewoon atleet 'Een koers heeft een winnaar nodig. Toen ik voor de wielersport koos, wilde ik dan ook winnen.' Tussen 1965 en 1978 vestigde Eddy Merckx zijn heerschappij in wielerland. Alles en iedereen die hij op zijn weg tegenkwam, moest eraan geloven. De veroveringstocht leverde hem 525 overwinningen bij de profs op, een niet te evenaren record. Merckx was de Pelé, de Ali, zelfs de Elvis van de wielersport. Hij was niet alleen beter en sterker dan zijn tegenstanders, hij was ook in niets te vergelijken met wat voor hem bestond. Merckx was een kannibaal die zijn tegenstanders verslond. Alleen winnen telde. Maar eens uit het zadel bleef Merckx een raadsel. Journalisten doorgrondden zijn mysterie moeilijk. Was hij een soort machine? De waarheid was complexer. Merckx schudde twijfel en zelfkwelling van zich af op de fiets. Bij pijn en tegenslag ging hij telkens tot het uiterste om toch maar als eerste over de streep te komen. Het tijdperk van Merckx werd bevolkt door opmerkelijke figuren die in een andere periode legenden zouden zijn geworden. Daniel Friebe interviewde Felice Gimondi, Roger De Vlaeminck, Freddy Maertens, Bernard Thévenet, Raymond Poulidor, Walter Godefroot en vele andere van Merckx' slachtoffers die in detail de successen en muizenissen van de Kannibaal oprakelen. Op die manier ontleedt hij in een gebalde, eigenzinnige taal het mysterie rond deze unieke atleet.
