Mesnevi’den Hikayeler

‘Olmuş şeye üzülme!’ dedi. ‘Kaçırdığın fırsatların arkasından asla kederlenme. Yaşadığın anın kıymetini bil, pişmanlıkla zamanı geçirme.’

‘Ben bir aynayım, kim bakarsa bende kendini görür’ diye cevap verdi Hz. Peygamber.

Olmayacak şeyi söyleyenlere kim olursa olsun inanma!’

Deli:
‘Elim ayağım bağlı benim!’ dedi. ‘Yüreğim bağlı değil. Gönlüm özgür olduktan sonra tutsak olmuşum, ne çıkar? İki âlem dediğin nedir? Bir deniz, adı da gönül. İşte o denizde hürüm ben!’

‘Ey tembel adam!’ diyordu ses. ‘Kendini ayaksız bir tilkiye benzeterek neden miskin miskin oturuyorsun? Kalk! Yırtıcı arslan ol. Başkasının artığına göz dikmeyi bırak. Sana yakışan artık yemek değil, artık bırakmaktır. Gücüyle arslan gibi olan başkasından yiyecek bekler mi? Haydi kalk! Kolları sıva. Çalış ve rızkını kazan. Hem kendin ye hem muhtaçlara yedir.’

“Sen şunu söyle: ‘Ey Allah’ım, sen bize güçlükleri kolaylaştır. Dünya yurdunda bize iyilik ver, ahiret yurdunda da. Yolumuzu gül bahçesi gibi latif bir hale getir, ey Yüce Allah, konağımız zaten sensin.”

Sevgilinin mahallesini yurt edinen köpeğin bastığı toprak bile benim için mukaddestir’ dedi.

geçmiş de gelecek de Allah ile arandaki perdedir.’

Tuzağa yakalandıktan sonra feryadın ne faydası var? Uygunsuz hırs ve hevesler canların düşmanıdır. Önemli olan tehlike gelmeden önce uyanık ve tedbirli olmaktır.

İçi Boş Cevizler Öyküsü

Bir gün bir adam Şuayb Peygamber’e, ‘Çok günahlar işledim ama yüce Allah beni affetti.’ dedi.

Allah’tan Şuayb’a şöyle bir vahiy geldi:

‘Seni akılsız adam, Allah beni bağışladı diyorsun, halbuki sana kaç kere ceza verdim, haberin yok.’

Şuayb duyduklarını ilettikten sonra adam:

‘Bu cezaların belirtisi nedir?’ diye sordu.

Allah bunun üzerine vahiyle:

‘Bir tanesini bildireyim, kulluk ediyor, oruç tutuyor, namaz kılıyor, dua ediyor ve başka birçok şey yapıyor, ama bir zerre olsun tad alamıyorsun. Cevizler güzel, ama içleri boş’ buyurdu.

İkiyüzlüler Mescidi

Münafıklar bir mescid yaptırdı. Allah’ın Elçisi’ni çağırmak istediler. Amaçları inananları bölmekti. Mescidi süsledikten sonra, Peygamber (as)’a haber gönderdiler, gelip mescitlerini şereflendirmesini istediler.

Allah’tan gelen vahiy onların amaçlarını bildirdi. Allah’ın Elçisi bunun üzerine onların gerçek niyetlerini açıkladı. Ama münafıklar inkâr ettiler ve iyi niyetleri üzerine yemin ettiler.

Allah’ın Elçisi:

‘Sizin sözünüze mi inanayım, yoksa Allah’ın sözüne mi?’ dedi ve o mescide ayak basmadı.

Peygamber (as)’ın verdiği sözü tutmadığını gören bir adam, bu duruma çok şaşırdı. İçine bir kuşku düştü, kendi kendine:

‘Neden Resulullah bu insanları utandırdı? Oysa Peygamberler ayıpları örtmez mi?’ dedi.

Ardından böyle düşündüğü için tövbe etti. Ama içine düşen o kuşku onu bırakmadı. Gece rüyasında o mescidin pislikle dolu olduğunu gördü. Pisliğin çıkardığı duman adamın boğazını yakıyordu. Korkuyla uyandı. Çok pişman oldu. Sonra mescidin yıktırılması emredildi. Sahibi de mescidin kendisi gibi sahte idi.