Zeg niet weet niet. Gooi een rechthoek in het water.Er ontstaat een cirkel.De regels in 'Radio waterval', de nieuwe bundel van Leo Hermens, tuimelen over elkaar heen, zoomen in en vliegen even onverwacht weer weg.Deze dichter houdt van de taal zoals hij van het leven houdt: door ze vrij te laten, door ze hun vlucht te gunnen. De gedichten in 'Radio waterval' doen je zweven en vallen: ze zijn lichtvoetig, melancholiek maar ook dwars en absurd. Hermens kent de zwaartekracht en de kwetsbaarheid maar ook de bevlogenheid om zich met zwier te verzetten of over te geven. Hij weet: mensen hebben grote ideeën en grote verlangens, mensen hebben maar kleine handen.
