Nationale Voorleeskampioen,’ zegt de verslaggever.
Op tv belt de verslaggever aan en Bibi’s vader doet open.
‘Papa!’ roept Bibi. ‘Je hebt je kíkkermuts op!’
‘Ja, deze reclamemogelijkheid kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan,’ antwoordt haar vader zonder zijn blik van het scherm te halen.
‘Ik schaam me kapot.’ Bibi kauwt van de zenuwen op een van haar lange, zwarte staarten.
De camera maakt een rondje door de winkel. Alle muren zijn helemaal gevuld met kasten vol wol in duizenden kleuren. De bollen liggen op kleur van licht naar donker, als potloden in een doos.
‘U bent zeker wel trots op uw dochter?’ vraagt de verslaggever.
‘Apetrots!’ antwoordt Bibi’s vader. ‘Maar het verbaast me niets, Bibi kon al lezen voor ze kon praten. Ze heet Bibi omdat ze in de bieb geboren is.’
Bibi verbergt haar gezicht in haar handen en kijkt door de spleetjes van haar vingers naar de tv. Ze wist helemaal niet dat ze ook haar vader hadden geïnterviewd.
‘Haar moeder is vaak op reis om dieren te ontdekken die nog niet ontdekt zijn,’ ratelt haar vader verder. ‘Maar toen ze hoogzwanger was, kon dat natuurlijk even niet. En daarom zat ze de hele dag met haar neus in de boeken dieren te zoeken. En Bibi dacht: gezellig hier, tussen al die boeken, ik kom eraan!’
‘Wat een prachtig verhaal,’ zegt de verslaggever.
‘Ik durf nooit meer naar buiten.’ Bibi geeft Midas een por.
‘Au, wat nou!’ zegt Midas zogenaamd onschuldig. Maar ze hoort heus wel dat hij al de hele tijd zijn lachen probeert in te houden.