‘Vrouwen van mijn eigen leeftijd zijn minder … niet minder aantrekkelijk … zei hij … even aantrekkelijk, maar niet zo interessant,’ zei hij. ‘Niet zo sexy. Niet zo schelmachtig. Niet zo uitdagend. Niet zo … geil.’

Jezus.

Horny. Zei hij.

Vrouwen van mijn leeftijd zijn horny. Kun je het geloven John? Ik wist niet of ik hem een mep moest geven. Of een kus. Het prikkelde m’n zinnen wel een beetje. Dat moet ik eerlijk toegeven. Die combinatie van intellectualiteit en onbeschoftheid. Dat deed het hem wel een beetje. Hoewel ik helemaal niks van zin was. Ik had zijn lichaam nog niet gezien. Ik wist niet wat er onder dat hemd zat, onder die das, onder dat kostuumjasje van hem. Het spande wel een beetje.

O John.

‘Je hebt een mooi lichaam,’ zei hij.

‘Dank je.’

‘Ik hou van een beetje volle vrouwen.’

‘Nou … nogmaals … dank je,’ zei ik.

Was hij me weeral aan het beledigen?

‘Jouw volle borsten als hemelse vruchten,’ zei hij, ‘je lekkere billen, ik dacht eerst dat je een Spaanse was. Met je mooie zwarte haar. Ik dacht dat jullie allemaal blond waren.’

‘We wisselen wel eens af,’ zei ik.

Hij lachte. Hij keek vanuit een schuine hoek naar me, zijn ogen scanden me in, of was het een röntgen-foto die hij maakte, waarmee hij door mijn kleren keek? Hmmmm. Het was spannend. Het werd met de minuut ondeugender.

‘Ik kan je de hele nacht nemen,’ zei hij.

‘Nou, proficiat. Je ziet er inderdaad uit alsof je conditie oké is.’

‘Ik kan elk plekje op je prachtige lichaam beminnen, als je wil.’

‘Ik ben getrouwd hoor,’ zei ik.

‘Je vriendin is weg. Met barman Pere,’ zei hij.

‘Ja … zij is … tja, ook getrouwd,’ antwoordde ik schaapachtig.

Hmmmm, deed hij.

Hij keek nog eens. Ik keek terug. Een beetje flirterig, ik geef het toe.

‘Wat denk je van 250 euro voor een beurt?’ zei hij opeens.

Wat? Jezus. Zo zout had ik het nog nooit gevreten.

philip van den bossche

Boeken

Uitgegeven luisterboeken