İsmail Bilgin

20 Ocak günü güneş, düşman çizmelerinin kirlettiği Antep’e sanki hiç doğmak istemiyordu. Hava soğuk ve pusluydu. Ağaçların dallarında tüneyen kuşlar bile üzgündü. Köpekler havlamıyor, her sabah güneşin doğuşunu bildiren horozlar ötmüyordu. Rüzgâr bile esmiyordu sanki. Antep, düşmanın işgalini bir türlü kabullenemiyordu. Ama bir şeyler yapılmalıydı. Yapılacaktı da. Bu vatan sahipsiz değildi. Bu insanlar daima özgür yaşamışlardı. Yine özgür yaşayacaklardı..

13 Mayıs 1919
Karanlık ne kadar koyulaşırsa, Kamelya Gazinosu’nda eğlenenlerin neşesi o kadar çok artıyordu. Çılgınca eğlenenler kendilerini müziğin ritmine kaptırmışlar, su gibi içki içiyorlar, içkinin verdiği cesaretle nara atıyorlardı.

Bazen geçmiş güzel günleri düşünüyor; koca bir imparatorluğun hızla çöküşünü ve parçalanışını yürekleri burkularak izliyorlardı.