Wciągająca autobiografia ocalałego z obozu koncentracyjnego

Brutalnie szczera opowieść o ludzkiej wytrzymałości z czasów II wojny światowej

Manny Steinberg (1925–2015) spędził swoje nastoletnie lata w nazistowskich obozach koncentracyjnych w Niemczech, cudem wychodząc cało z tego, co zabiło miliony innych. Oto jego historia. Urodzony w żydowskiej dzielnicy w Radomiu, Steinberg zauważył, że ludzie żydowskiej wiary coraz częściej byli uznawali za odmieńców. We wrześniu 1939 roku naziści zaatakowali i rozpoczął się koszmar. Żydowska populacja miasta nie miała szans na ucieczkę i została zmuszona do głodowania, tortur, była wykorzystywana seksualnie i ostatecznie deportowana.

Wykrzyczeć prawdę. Wspomnienia z czasu Holocaustu to szczere wyznania nastolatka, który przetrwał pobyt w czterech nazistowskich obozach: w Dachau, w Auschwitz, w Vaihingen oraz w Neckargerach.

Brat Manny’ego, Stanley, wyskoczył z wagonu na bydło wiozącego go do obozu koncentracyjnego, gdzie, razem z matką i młodszym bratem, miał zginąć. Desperacko samotny i głodny, Stanley czekał na zewnątrz obozu, mając nadzieję, że w środku ujrzy Manny’ego i swojego ojca. Kiedy upewnił się, że byli wśród innych więźniów, oddał się w ręce strażników. Te dni wypełnione były głodem, zimnem, ciężką pracą i strachem. Tylko świadomość tego, że członkowie rodziny byli w tym samym obozie, trzymała ich przy życiu. Gdyby ich relacja wyszła na jaw, zostaliby zamordowani, więc udawali nieznajomych.

Manny Steinberg wspomina, jak karmiono go ludzkim mięsem, jak zmuszano go do golenia głów martwych kobiet i wyrywania zębów z ciał zamordowanych więźniów. Chroniąc cenne zdjęcie matki w chodaku, cudem przetrwał razem z ojcem i bratem terror niemieckich obozów koncentracyjnych.

Kiedy Amerykanie przybyli w kwietniu 1945 roku, Manny był chodzącym szkieletem z kilkoma złamanymi żebrami i poważną chorobą płuc, ubranym w stary, brudny koc.

Ta autobiografia została napisana, aby dotrzymać obietnicy, którą Steinberg sobie złożył w pierwszych dniach wolności. Publikując swoje wspomnienia z Holocaustu, chciał upewnić się, że świat nigdy nie zapomni, co stało się w Europie podczas II wojny światowej. Narracja tej książki jest osobista, niczym nieskrępowana, bezpośrednia. Opowieść dziejąca się w Polsce i w Niemczech w czasach II wojny światowej przedstawiona jest z punktu widzenia starszego mężczyzny, zmuszającego się do przeżycia na nowo lat cierpień. To dowód ludzkiego okrucieństwa, ale również świadectwo siły miłości i nadziei. Wykrzyczeć prawdę stało się klasykiem wśród literatury Holocaustu. Tę książkę poleca się w szczególności studentom i młodszym pokoleniom. Ta niezwykła, prawdziwa historia spodoba się czytelnikom Born Survivors oraz The Nazi Officer’s Wife.

— „Manny, Twoja historia jest wzruszająca. To żywy dowód na siłę ludzkiego ducha”.
— „Przeczytałem tę książkę z ciężkim sercem, łzy mi płyną po policzkach”.

— „Szczere, do sedna, i — jak się można spodziewać — okropne. Bez użalania się nad sobą i bez wyolbrzymiania”.

— „Niezwykła historia o przetrwaniu”.

— „Spodziewałam się smutnej książki, a zamiast tego po przeczytaniu jestem pełna otuchy. Owszem, książka ujawnia okropne, okropne rzeczy. Ale także pokazuje, jak kochające, pełne współczucia i wdzięczne serce może wciąż być delikatne i dobre, mimo niesprawiedliwości, które przecierpiało. Podziwiam autora i jego spojrzenie na świat”.

Amsterdam Publishers

Uitgegeven boeken