Suzan Vajs Bauer

Knjiga izlaska kazuje o tome kako je Gospod okupio Jevreje u podnožju Sinajske gore gde im je predao Deset zapovesti – isklesanih na dve kamene ploče – po jedan primerak za svaku od uključenih strana, od kojih je Gospod bio veća, a Jevreji manja. To je predstavljalo sam temelj jevrejskog nacionalnog identiteta što je i dovelo do političke reorganizacije. Jevreji su vekovima svoje poreklo tradicionalno tražili u Avramu i njegovoj dvanaestorici unuka. Sada je, naime, njihov predvodnik Mojsije, vođen promislom Gospodnjim, obavio popis te je pobrojao sve porodice i klanove. Jevreji su tada podeljeni na dvanaest plemena koja su nosila imena po Avramovim unucima koji su predstavljali dalekog pretka pripadnika jednog plemena.

Stepenasta piramida, prva među egipatskim, jeste pokušaj da se smrt definiše kao odsustvo tela i prisustvo duha. Ona označava novo razdoblje u istoriji egipatske države, ujedinjene i mirnodopske, s uređenom državnom upravom.

Lako je povezati lirsko s „početkom civilizacije“ budući da je ona upravo to što nas deli od haosa. Civilizovani gradovi opasani su bedemima koji dele uređene ulice unutar naselja od nepregledne divljine koja ih okružuje. Civilizacija je, kako to tumači arheolog Stjuart Pigot u svom uvodnom tekstu u klasičnu studiju Maksa Malovana o drevnom Sumeru, hrabar raskid s postojećim stanjem: „Povremeno su se“, zabeležio je Pigot, „pojavljivali narodi kojima su pronalasci i promene, a ne privrženost tradiciji, pružali zadovoljstvo i predstavljali olakšanje. Ova napredna društva jesu ona koja se mogu označiti utemeljivačima civilizacije.“

Mustre osam trigrama nastale su po ugledu na šare na kornjačevini. Prvi kineski vladar svoj narod nije spasao od potopa, nije primio vlast s nebesa, niti ujedinio dve države. Za Kineze je njegovo veliko postignuće daleko značajnije. On je pronašao vezu između sveta i sebe, između znakova prirode i težnje ljudskog uma da sve oko sebe dovede u red.

Takva organizacija obuhvatala je nadzor nad teritorijom i poreskim sistemom, imenovanje lica koja su stupala na odgovorne javne dužnosti, kao i realizaciju drugih obaveza. Međutim, jedna od glavnih Tanovih dužnosti odnosila se na opisivanje svih svečanosti koje su se odigravale na carskom dvoru i njihovo sabiranje u knjigu rituala. Ukoliko se želelo da car iz dinasti

Takva organizacija obuhvatala je nadzor nad teritorijom i poreskim sistemom, imenovanje lica koja su stupala na odgovorne javne dužnosti, kao i realizaciju drugih obaveza. Međutim, jedna od glavnih Tanovih dužnosti odnosila se na opisivanje svih svečanosti koje su se odigravale na carskom dvoru i njihovo sabiranje u knjigu rituala. Ukoliko se želelo da car iz dinastije Džou vlada, a da ne mora stalno da angažuje oružane snage kako bi

Trgovci koji su pripadali halštatskoj kulturi dovozili su do Masalije zaprežna kola do vrha ispunjena solju, ćilibarom i kalajem čak iz rudnika koji su se nalazili na području današnjeg Kornvola.

Apsolutna poslušnost: prvi vid rimske odbrane.

Ništa od svega toga nisu bile potpuno nove ideje. Osnovni oblik hinduizma ukazivao je na potrebu oslobađanja pojedinca od materijalnog na različite načine. Mahavira je u većoj meri bio reformator već postojećih, a ne tvorac novih verskih učenja. Ali njegova objašnjenja u vezi s potrebom samopotiranja, kao i obavezom da se poštuju svi oblici života bila su dovoljno primamljiva te je on uskoro dobio sledbenike. Njegovo učenje nazvano je kasnije džainizam, a njegovi sledbenici džainisti.67
Nekoliko godina kasnije pojavio se još jedan verski vođa koji nije poticao iz mahajanapada, već je bio rođen u okviru gana-sanga. Poput Nataputa Vadamane, bio je rođen u moćnoj i veoma imućnoj porodici. I on je, kad je imao trideset godina, odbacio sve privilegije koje su mu rođenjem pripadale te se opredelio za dobrovoljni odlazak iz sredine u kojoj je do tada živeo. Došao je do zaključka kako su slobodu mogli steći isključivo oni koji su bili spremni da se odreknu svojih želja i strasti.
Taj verski vođa bio je Sidarta Gautama, princ koji je poticao iz klana Šakja čije su se teritorije nalazile severno u odnosu na Mahavirinu rodnu oblast, tada pod vlašću saveza Vriđi. Na osnovu tradicionalnih priča o njegovom prosvetljenju, najranije godine svog života proveo je u izobilju, sa svojom porodicom. Imao je suprugu i malu kćerku, a njegov otac, koji je bio vladar, držao ga je u raskoši unutar zidova velike palate, izolovanog od svakodnevnog života običnog sveta.

Između 1040. i 918. godine p. n. e. kineski vladari iz dinastije Džou uočili su neophodnost uspostavljanja carstva, ali su bili svesni i njegovih nedostataka