Als je ze kent van Fieke Gosselaar is een prachtig liefdevolle en realistische roman over gewone mensen in een gewone straat, de kloof tussen arm en rijk en over het belang van contact met anderen.

Als je ze kent van Fieke Gosselaar is een intiem verhaal over eenzaamheid en saamhorigheid. Nora kampt met schulden nadat haar relatie is beëindigd. Ze is erdoor vervreemd van haar familie en vrienden en voelt zich vaak onbegrepen. Dan overlijdt een overbuurman. Zijn dood roept vele vragen op, de politie zet de woning af en de straat is in rep en roer. Vanaf dat moment raakt Nora in gesprek met haar buren. Ze helpt Biga met de papieren rompslomp van het UWV en de verzekering. Buurvrouw Hester laat haar met haar positieve instelling zien dat het soms gewoon loopt zoals het loopt, zoals met haar verslaafde zoon, die de boel op scherp kan zetten. Nora realiseert zich langzaamaan dat ze anders naar haar omgeving begint te kijken en dat zelfs zwerfafval haar meer brengt dan ze had durven vermoeden.

In Als je ze kent ontmoet je gewone en toch bijzondere mensen uit zomaar een stad. Gosselaar schrijft over het belang van contact met anderen en de manier waarop jouw leven dat van je naasten beïnvloedt. Als je ze kent van Fieke Gosselaar is een prachtige roman over gewone mensen in een gewone straat.

‘Fieke Gosselaar schreef een boek over één van de belangrijkste onderwerpen van deze tijd: de kloof tussen arm en rijk. De manier waarop ze dat doet is felrealistisch, maar tegelijkertijd ontzettend liefdevol. Een roman die een menselijk gezicht aan schuldenproblematiek geeft, maar die óók het geloof in de mensheid voedt.’ — Joost Oomen

‘Een belangrijk boek, dat je aan het denken zet over leven met schulden. De ontroerende verteller neemt ons mee in haar dagelijkse gereken in de supermarkt, haar teleurstellingen maar ook haar verwachtingen en dromen. Fieke Gosselaar heeft onzichtbare armoede zichtbaar gemaakt op een manier die overtuigt en raakt.’ — Valentijn Hogenkamp

‘Gosselaar schreef een indringende roman, een hoopvol boek, over een mens in nood die door ontmoetingen met anderen het leven weer open tegemoet durft te gaan.’ — Wyklein