Eloïse, 33, architecte, keert samen met haar man en hun babydochter Louisa na vier jaar terug naar haar geboortestad Antwerpen. De pleinen, straten en huizen brengen haar in een roes van herinneringen. Eloïse went moeizaam aan het moederschap. Soms houdt ze Louisa in haar armen en denkt: als ik je nu heel hard tegen me aandruk, dan is alles voorbij.
Schijnbaar toevallig loopt Eloïse haar oude vriend Jacob, leider van een kunstenaarscollectief, tegen het lijf. Ze verlaat man en dochter om hem te volgen. Op de avond voor haar vertrek geeft haar moeder haar de schriften die haar vader schreef voor hij dementeerde. Ze leest zijn woorden niet. Eerst wil ze haar eigen verhaal kwijt.
Drift is een verhaal over hoe de keuzes die ouders maken onvermijdelijk hun kinderen tekenen, over hoe lief te hebben buiten de normen van onze maatschappij. De Schelde stroomt doorheen deze roman. Het water spreekt onophoudelijk.
