‘Als kind was ik bedreven in het laten opspringen van keien op het water. Dan verschenen er op het wateroppervlak uitdijende kringen. Dat fascineerde me mateloos.’ Als een beweging van kringen ziet Caroline Pauwels het leven. Van de kleine intieme cirkels van de persoonlijke levenssfeer tot de almaar grotere cirkels van de universiteit, de samenleving en de wereld. Cirkels hebben geen begin en geen einde. Hun ronde vorm is een remedie tegen hokjesdenken. Dat is ook hoe Caroline Pauwels zichzelf ziet: ronduit.
Cirkels hebben een eigen dynamiek, ze zitten vol mogelijkheden. Als possibilist gelooft Caroline Pauwels absoluut in de mogelijkheid van een betere toekomst. Possiblilisme is een term van de bevlogen Zweedse arts en statisticus Hans Rosling. Uiteraard mogen we nooit blind zijn voor het menselijke leed dat extreme armoede, oorlogsgeweld en catastrofes elke dag opnieuw veroorzaken. De media zoomen er terecht op in. Maar het is even belangrijk om soms uit te zoomen. Volgens Hans Rosling hoeven we alleen maar naar de beschikbare data te kijken om vast te stellen dat het steeds beter gaat met onze wereld. Ziektes, armoede en kindersterfte hebben de voorbije decennia een flinke duik genomen. Meteen het bewijs dat we als mensheid in staat zijn om ons eigen lot te verbeteren. Om de wereld voor iedereen even rond te maken.
