Gelukkig luistert de samenleving eindelijk naar de slachtoffers van seksueel misbruik en hun familieleden. Maar het is ook belangrijk dat we de plegers van de zedefeiten niet uit het oog verliezen. Zijn het de monsters zoals ze vaak worden afgeschilderd? Hervallen ze een voor een? Praten ze allemaal hun misbruik goed of hebben ze genuanceerde meningen? We weten het niet. Hun spreken wordt op voorhand als onbelangrijk of immoreel van tafel geveegd.
Ik beken laat plegers aan het woord. Doodgewone verhalen, die in de realiteit vaker voorkomen dan gedacht. 26 zedendelinquenten, een voor elke letter van het alfabet, laten hun stem horen en geven hun visie op de feiten en de oorzaken, op de ernst ervan en op de mogelijkheden van herstel.
