Maren woont met haar vader in Oslo, waar ze zich alleen en onzichtbaar voelt, tot ze zich aanmeldt voor filosofieles. Docent Ole zegt wat zij denkt: ze zijn van hetzelfde spul gemaakt, dat kan niet anders, maar waarom ziet hij haar dan toch niet staan, zelfs niet als ze vlak voor hem staat?
Ze moet hem laten weten wie ze is.

Aan Nils, haar beste en enige vriend, heeft ze niets. Die gamet alleen maar.
En haar vader draagt opeens een nieuwe trui en wordt gebeld door een vreemde vrouw. Gelukkig ontdekt Maren eindelijk iets wat rust geeft in haar hoofd:
blowen.
Ze knipt en verft haar haar, maakt een nieuw Facebookaccount aan onder haar nieuwe naam Lila en stuurt Ole een vriendschapsverzoek. Wanneer hij het verzoek accepteert, verandert de wereld van kleur. Mag het altijd zo blijven? Altijd en altijd?