Sinds 2018 schrijft Anne van Winkelhof brieven aan haar psychiater. De brieven geven een uitzonderlijk kijkje in een therapieproces.
Volgens ggz-cijfers krijgen ruim 42% van de Nederlanders ooit in hun leven last van psychische aandoeningen. Het gaat met name om stemmingsstoornissen, angststoornissen en middelenstoornissen. Kwetsbaarheid is dus van ons allemaal. Wat kan therapie betekenen? Gaat het om oplossingen of richtinggevende adviezen? Vaak weten we weinig wat er gebeurt tussen cliënt en therapeut. Deze uitgave geeft inzicht in die relatie.
Sinds de eerste ontmoeting in 2018 schrijft Anne van Winkelhof brieven aan haar psychiater, bij wie ze in therapie is. De brieven geven een uitzonderlijk kijkje in een therapieproces, nemen je mee de spreekkamer in en tonen het verloop van een therapeutische, maar vooral menselijke relatie.
Alles wat ik wilde zeggen maar niet zei gaat over een zoektocht naar contact, intimiteit, naar gezien en erkend voelen, en is een onderzoek naar een taal die past. Een taal die voorbij gaat aan psychiatrisch vakjargon. Een taal waarmee Anne zich verbonden voelt, omdat zij zich daarmee duidelijk kan maken aan de ander en zij de ander — eindelijk ¬— haar woorden toevertrouwt.
