Een nieuwe naam

Bekroond met de Brageprisen, de Noorse literatuurprijs:
'Op meesterlijke wijze eindigt de Septologie met Een nieuwe naam. Het verhaal van Asle, het meesterwerk van Jon Fosse, is daarmee compleet.'

Kerstmis nadert. Dit jaar heeft Asle afgesproken om kerst te vieren met Åsleik en zijn zus, Guro. De dag voor kerst brengt Asle, die heeft besloten dat hij niet meer wil schilderen, alles wat hij nog van zijn werk heeft staan naar zijn galeriehouder Beyer. Tegelijkertijd kan hij de gedachten aan zijn naamgenoot en dubbelganger die in het ziekenhuis in de stad ligt niet loslaten. Zo blijft Asle het verhaal van 'de andere' Asle ontrafelen — een soort verwrongen spiegelbeeld van zichzelf.

Ondertussen komen de levens van de twee Asles als jongere volwassenen in flashbacks voorbij: de verteller ontmoet zijn levenslange liefde, Ales; sluit zich aan bij de katholieke kerk; begint met zijn opleiding aan de Kunstschool; gaat exposeren bij Beyer; trouwt met Ales. De andere Asle trouwt ook, maar zijn huwelijk eindigt met een snikkende bruid en wordt kort daarna gevolgd door een pijnlijke breuk.

Een nieuwe naam: Septologie VI-VII is een transcendente verkenning van de menselijke conditie. Fosse voert in dit laatste deel het tempo flink op. Net als in een goed gecomponeerde symfonie bouwt het op naar een obsessieve finale. De laatste pagina's zijn alsof herinneringen, verdriet, bekentenissen, dromen en angst zich vermengen in een suggestieve stroom.

'Terwijl de laatste pagina's hun diepzinnige en adembenemende afsluiting naderen, bereikt Septologie ook die oorspronkelijke ambitie: het doordrenkt het raadsel van het leven, dat soms zo angstaanjagend donker kan lijken, met een licht dat bijna gelukzalig is.'
— Financial Times

'Een nieuwe naam is een indrukwekkend slot van een trilogie die nu al een moderne klassieker is.'
— Mappalibri

'Alleen door te vertragen, door open te staan en aandacht te hebben voor de stilte stem die tot ons spreekt in de stilte, door onszelf te ontdoen van ons valse zelf — onze naam, cv en andere uiterlijkheden waar we identiteit aan ontlenen — zijn we in staat om iets hogers, grootser of wezenlijkers te kunnen ervaren. Wat dat is, daar kan men enkel over schrijven, zoals Derrida stelde. Maar weinigen zo mooi als Fosse.'
— De Groene Amsterdammer

'Een meesterwerk van het hoogste kaliber, de septologie is een lange, boeiende stroom van bewustzijn, een betoverend gebed, een dringende laatste snik, een mysterieus toneelstuk waarvan de scènes de duisternis verlichten. Fosse's proza is niets minder dan magie.'
— De Deense krant Politiken

'Jon Fosse brengt zijn schrijven naar een plek waar geen enkele andere Noorse auteur hem kan volgen.'
— De Noorse krant VG 
'Septologie is zonder twijfel een rijk werk. Het gaat over het leven. Over kunst. Maar ook over de dood. Bij voorkeur moeten de boeken langzaam één voor één worden gelezen en na het zevende opnieuw beginnen met het eerste boek. Vooral in deze donkere tijd — want hier is licht in alle duisternis.'
— Dagsavisen

'Hij sluit zijn meesterwerk af met uitmuntende romankunst.'
— Bergens Tidende