Angel Dayı

Yalnız o, yeryüzünde yaşayan hayvanların en yırtıcısı olan insan, geçtiği her yere ölüm, sefalet, kölelik tohumlarını eker, o yerlerdeki, küçük bir gayret sarf edilse, çok daha az cinayet ve bunca zevk ve saadet bizi beklerdi.

Çılgınlık hayatta akıllılıktan daha büyük bir yer tutar.

İnsan deliliği uğrunda ölmesini bilmeli. Ama hiçbir zaman başkasının deliliğine karışmamalı.

İnsan çok mesut olunca yalnız kalır; çok bedbaht olunca da yalnız kalır. Öyledir: Küçük çukuru herkes seninle beraber atlayabilir; ama uçurumda kimse seni takip edemez.

– Kadınlar, insanların kaderini değiştirmek için yaratılmışlardır!

hür olarak yaşanmış tek yıl bütün bir köle ömründen yeğdir. Hayatı meydana getiren yılların sayısı değil, ezilmeden yaşanan saattir. Hür adam için, hürriyet olmayan her şey ölümdür, ama sonu olmayan bir ölüm.

beceriksizler, hayatta boşuna yer tutarlar ve yeryüzüne nafile gölge ederler.

Küçük zevklere bütün kuvvetinle ve henüz vakti geçmeden karşı koy. Bize en çok acı çektiren odur... Oysa, ne yazık! Küçük zevkler bütün ömrümüzü onlara hasretmemizi isterler. Yaktığı zeytinyağı fıçısına karşılık, bize bütün verdiği bir zeytin tanesidir. Bu azdır. Çok az. Köpekler sevmekte bizden geri kalmazlar, ama akılda bizi geçerler.

İnsan ne zavallı bir mahlûk doğrusu!.. Zaman onu sarsıyor, duygularını değiştiriyor ve ruhunu harap ediyor, halbuki hayvanlar geçen zamanla hiç değişmiyor, hep aynı kalıyorlar.

Pişmanlık doğru yolu bulmaya yarar.