In Geboren in de jaren 30 neemt Arthur Kimpen de lezer mee naar zijn geboortedorp Tervant in Limburg. Hoe was het om in de eerste helft van de vorige eeuw los te komen uit het eigen, enge milieu?
Het was een tijd waarin moeders streng maar rechtvaardig waren. Waarin vaders, die konden lezen noch schrijven, zich afbeulden in de mijnen en hun kinderen voorzichtig droomden van een ander leven, weg van het kleine dorp.
De realiteit was echter dat de oudste dochters waren voorbestemd voor een leven in het klooster en dat zonen, zodra ze veertien jaar waren, verdwenen in de diepte van de koolmijn.
Dit boek tekent het intieme portret van een verlegen, zachtaardig en dromerig jongetje. In de kleine verhalen worden de Grote Gebeurtenissen uit de vorige eeuw belicht. Een tijd waarin armoede, onschuld en het katholieke geloof een drie-eenheid vormden. Met de pastoor die dacht goed te doen, maar onderweg harten brak en levens overhoop haalde. Een tijd waarin dromen nog lang geen doelen waren met een deadline.
Een jongetje dat zijn ongewilde, voorlopige bestemming uiteindelijk vond in het Brussel van toen.
Arthur Kimpen (Tervant, 1931–2014) had van jongs af belangstelling voor boeken. Hij moest wegens de oorlog al op zijn zestiende gaan werken. Na zijn legerdienst werd hij beroepsmilitair. Maar de liefde voor boeken bleef. Hij nam een oude boekhandel over in Antwerpen die hij opnieuw tot bloei bracht. Op zijn zevenenzeventigste maakte hij zijn jongensdroom waar, en verscheen dit boek. In het spoor van zijn dochter en zoon Sonja en Geert Kimpen, beiden succesvolle auteurs. Een aantal hoofdstukken las Arthur Kimpen voor in het tv programma Man bijt hond. Tot de dag van zijn plotselinge dood, werkte hij aan een tweede deel, over zijn bewogen, volwassen leven.
