Nederlanders kunnen zich geweldig opwinden over Amerikanen: ze zijn luidruchtig en oppervlakkig. Aan de juistheid van deze uitgesproken opinie
over onze grootste bondgenoot twijfelen we niet. Toch doen we Amerikanen graag
na. We kijken naar hun films, lezen hun boeken, luisteren naar hun muziek, eten
fastfood, lopen in jeans en worden langzamerhand – net als zij – veel te dik!
Maar wat weten we nu echt over Amerikanen? Hoe voeden ze hun
kinderen op? Hoe denken ze over misdaad,
seks en drugs? Hoe hard werken ze? Hoe rijk of arm is Amerika eigenlijk? Amerikanen
denken vooral aan zichzelf, wil het cliché. Maar waarom zijn er dan in de hele
wereld zo veel kerkhoven vol Amerikaanse soldaten? En waarom bestaat er nergens
zo veel liefdadigheid als in de VS? Zijn Amerikanen toch een beetje gek? Wellicht
zijn er andere verklaringen voor hun malligheden en verbazende
tegenstrijdigheden.
Charles Groenhuijsen was dertien jaar correspondent voor de NOS
in Washington. In zijn nieuwe boek kijkt hij terug op de jaren in zijn ‘tweede
vaderland’ en concludeert: Amerikanen zijn niet gek.
