We gebruiken cookies om de ervaring met de Bookmate-website en onze aanbevelingen te verbeteren.
Lees onze cookiebeleid voor meer informatie.
Accepteer alle cookies
Cookie-instellingen
Svg Vector Icons : http://www.onlinewebfonts.com/icon Er is iets misgegaan. Probeer het opnieuw.
La viajera y sus sombras, Victoria Ocampo
es
Boeken
Victoria Ocampo

La viajera y sus sombras

  • Laura Peiranociteerde uitvorige maand
    Por primera vez comprendo que la tierra donde hemos nacido nos tiene atados.
  • Laura Peiranociteerde uitvorige maand
    Creo que mi destino es estar eternamente ausente del presente.
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    ¡Viajar! Ha de ser triste. Me encariño demasiado con lo que me rodea. Viajar será para mí sembrar mi alma a los cuatro vientos. Me cuesta dejar un cuarto, una casa, un jardín, una ciudad, un paisaje, animales, gentes.
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    Victoria Ocampo permanece allí varios días asistiendo al juicio de varios jerarcas nazis y el texto que resume la experiencia, “Impresiones de Nuremberg”, es sin duda uno de los ejemplos más notables de su excepcional capacidad como testigo.
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    Victoria Ocampo permanece allí varios días asistiendo al juicio de varios jerarcas nazis y el texto que resume la experiencia, “Impresiones de Nuremberg”, es sin duda uno de los ejemplos más notables de su excepcional capacidad como testigo.
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    Distinto punto de vista, distinto género, distinto interlocutor, distinto propósito: otra ciudad.
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    la tierra donde hemos nacido nos tiene atados
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    Me encariño demasiado con lo que me rodea. [...] Creo que no se puede viajar sin pagar en moneda de nostalgias”. Ese sentido de falta, que no llega a llenar es el precio del viaje: “Me gusta París. Pero te escribo para hablarte de mi nostalgia de Buenos Aires”.
  • Laura Peiranociteerde uit2 maanden geleden
    En el caso de Victoria, podría decirse que la lectura es tomar el tren. Se pasa de un lugar a otro como se pasa de una lengua a otra, sin aparente esfuerzo: se está (o se cree estar) siempre at home, chez soi, en casa, y –sin que esto signifique contradicción– siempre a punto de partir: “el mundo entero es mi dominio y me siento en casa tanto en New York como en Londres.
  • Rubén Carrillo Ruizciteerde uitvorig jaar
    Por primera vez compadecí al enamorado que llevando una carta de amor frenético se encuentra frente a su amada distraída, ausente, y se queda con la carta en el bolsillo
fb2epub
Sleep je bestanden hiernaartoe (maximaal 5 per keer)