Winterreise, de liedcyclus die Schubert in de laatste maanden van zijn leven voltooide is een van de indringendste en toch raadselachtigste meesterwerken van de westerse kunst. Ian Bostridge, een van de beste vertolkers van het werk, beschrijft de context en de weerklank van een muziekstuk dat ongeëvenaard is in de geschiedenis van het lied, mede aan de hand van zijn persoonlijke relatie met het werk. Gaandeweg ontrafelt hij de literaire, historische en psychologische thema's die als een rode draad door de vierentwintig liederen lopen.
Het werk, dat ongeveer zeventig minuten duurt, heeft een unieke emotionele diepgang en intensiteit. Een jongeman die is afgewezen door zijn geliefde, verlaat het huis waar hij heeft gewoond en trekt te voet door sneeuw en duisternis. Als hij het dorp achter zich laat en in het kale winterlandschap belandt, wordt hij overspoeld door emoties: verlies, verdriet, woede en intense eenzaamheid, afgewisseld met sprankjes hoop, tot het landschap dat hem omringt vervuld raakt van vervreemding en wanhoop. Winterreise was oorspronkelijk bedoeld om in kleine kring gezongen te worden, maar trekt nu over de hele wereld volle zalen.
Steunend op zijn grote ervaring als vertolker van het werk (hij heeft het meer dan honderdmaal uitgevoerd), op zijn muzikale kennis en zijn achtergrond als historicus, belicht Bostridge de raadsels en de subtiele lading van elk van de vierentwintig liederen, waarmee hij het werk en de wereld van Schubert zowel voor kenners als voor nieuwe luisteraars tot leven wekt.
