Zaman Makinesi

Alışkanlık ve içgüdü çaresiz kalmadıkça doğa zekâya asla başvurmaz.

Makine eğimli bir sahilde duruyordu. Deniz güneybatıya uzanıyor, ufkun keskin çizgisinde solgun göğe kavuşuyordu

evrenin akışı içindeki bir girdap gibi, yanıltıcı bir şekilde sakindir; bilimse insanın karanlığa yaktığı bir kibrittir ve kibritin ateşi karanlığın sandığımızdan daha da karanlık olduğunu gösterir.”[