Yo werd helemaal hysterisch, voor de zoveelste keer begon ze te schreeuwen in een taal die ze zelf niet verstond.
De man lachte alleen maar, zette zijn koffertje met een klap op de vloer en klikte het deksel open.
Yo mepte radeloos jammerend om zich heen, tot ze twee sterke armen voelde die haar stevig vastpakten.
‘Rustig, liefje, sssh, rustig maar, het was maar een nachtmerrie, alles is oké.’
Ze knipperde tegen het felle licht, verbaasd omdat ze ineens weer in haar eigen kamer was.
De geadopteerde Yo Simons wil weten waar ze vandaan komt en haar biologische ouders vinden. Ze begint bij haar adoptie-ouders: wat weten zij over haar afkomst? Heel weinig, zo blijkt. Het enige wat ze hebben is een klein origami kraanvogeltje in een oude envelop. Meer willen ze er eigenlijk ook niet over loslaten. Samen met haar vrienden Melle en Mac gaat Yo op onderzoek uit.
