Nash Kirkland gelooft absoluut niet in sterrenwichelarij, bezwerende toverspreuken en magie; hij gebruikt ze alleen maar om zijn scripts voor horrorfilms nog spannender te maken. Wanneer hij aan een verhaal over een heks bezig is, stapt hij op de eigenares van een winkeltje in occulte zaken af, in de hoop dat haar persoonlijke details zijn script kunnen verlevendigen. Tot zijn verbazing treft hij in het winkeltje geen oud besje aan, dat al toverspreuken mompelend in dampende ketels staat te roeren, maar een zeer aantrekkelijke, moderne vrouw, die hem binnen de kortste keren zo van zijn stuk brengt, dat hij warempel begint te geloven dat er meer tussen hemel en aarde is dan hij had gedacht.
