Het begon met een ster

Daarna bleef het een tijdje rustig, maar niet voor lang.

We zouden het er op school uitgebreid met elkaar over hebben.

Dat ik nog steeds een klein kind ben met wie je nergens over kunt praten?

Ik weet eigenlijk niet waarom en hoe ik het best aan het voorwoord bij mijn dagboek zou moeten beginnen. Al het nodige heb ik al ruim zestig jaar geleden erin gezet. Ik noteer de mijn belevenissen en gedachten.

Kort na de oorlog heb ik het aangevuld met alles wat ik in Auschwitz en de andere concentratiekampen (Freiberg, Mauthausen) heb meegemaakt, waar schrijven uitgesloten was.

Opgeruimd staat netjes, ik wil geen rommel achterlaten. De hoogste tijd om mijn nalatenschap op orde te brengen.
In de loop der jaren heb ik massa’s documenten verzameld.

Later in de oorlog werd het getto van Theresienstadt voor de schijn opgepoetst om zo tegenover de internationale gemeenschap de indruk te wekken dat de Joden hier in een prettige omgeving onder humane omstandigheden leefden. Dit zou onder meer moeten worden aangetoond door de beruchte nazipropagandafilm

Tsjechische bewoners van het getto aan hun eigen taal hebben aangepast. Met