Jules Lermina'dan kaza süsü verilmiş bir cinayetin öyküsü;
«….
Bir akşam Maurice’e çok tuhaf bir yanıt verdiği soruyu bir kez daha sordum. Şaşkınlığım değişmedi:
– Sana tekrar ediyorum, dedi Maurice, o alçak bir namussuz.
– Maurice harbiden kafayı yemişsin.
– Rezilin tekine benden daha çok mu güveniyorsun, seçim senin.
– Tamam da neden onun hakkında böyle konuşuyorsun?
– Bir gün açıklarım nedenini: ama o dediğim gibi biri. Bu kadarıyla yetin.
– Onun hakkında ne diye böyle kötü konuşuyorsun, geçmişiyle ilgili bildiğin büyük bir sırrı mı var?
– Bizimkinden farklı bir geçmişi yok. O namussuzun teki… bunu da geçmişten değil gelecekten alıyor.
– Yapma yahu! dedim alayla gülerek, açıkça söylenen bu kanı bende acı bir duygu uyandırmasına rağmen; geleceği önceden mi görüyorsun artık?…
– Hayır görmüyorum… biliyorum o kadar. Ayrıca, ben kendim söz açmadığım sürece şu konuyu artık kapatırsan sevinirim…
….»
