Toen dikke Sally nog het kleine mollige Sallietje was, blonk ze al uit in etterigheid. Zo'n kind aan wie je meteen een rothekel hebt, dat andere kinderen aan de haren trekt en op de speelplaats omverduwt. Zo eentje dat met tennis moedwillig de bal naar je hoofd mept, en dan venijnig 'sorry!' roept. Die liever gelijk heeft dan vrienden.
Niemand van ons zegt wat we echt over haar denken. Toch niet in haar opgeblazen gezicht.
Mijn slechtste beste vriendin gaat over milde Michelle, lesbische Nikki, perfecte Helena, dikke Sally en mijzelf. Wij delen alles, vooral veel geheimen (die we uiteraard doorvertellen). Zodra ik vermoed dat ik ook mijn eigen man met een van hen moet delen, worden er voor het eerst een paar dingen hardop gezegd.
