Als het coronavirus uitbreekt zijn Theo en Trudy er al gewend dat ze hun dochter en kleinkind niet vaak zien. Ze houden contact door middel van beeldbellen. Ondertussen wordt het leven in het seniorencomplex door de virusuitbraak steeds beperkter. Theo probeert zich met zijn hypochondrische trekjes zo goed mogelijk aan de regels te houden. Trudy trekt zich nergens iets van aan en spreekt gewoon met haar medebewoners af in het park, al begint ze de ernst gaandeweg wel in te zien. Ondertussen verdwijnen er steeds spullen uit het complex. Is corona het enige gevaar waar ze voor moeten vrezen?
