Zijn leven lang verdiepte Janwillem van de Wetering (bekend van de politieromans over Grijpstra en De Gier) zich in het zenboeddhisme. Hij schreef er ook een veelgeprezen en in het Engels, Spaans en Duits vertaalde autobiografische trilogie over. “Zuivere leegte” is het sluitstuk van wat zowel een ernstige spirituele zoektocht als een komische autobiografie is. Het centrale mysterie blijft het Niets, dat van de Wetering al als jongen fascineerde omdat het hem 'aan naakte vrouwen en Harley Davidsons deed denken'. Maar in dit slotdeel moet Van de Wetering toch de rekening opkomen. Het lachen is hem een beetje vergaan. Wat heeft hij nu eigenlijk geleerd? Welke leegte was het nastreven waard, en welke was gewoon onzin?
Spirituele autobiografie van de schrijver van \"Grijpstra en De Gier\".
Janwillem van de Wetering (1931–2008) was een Nederlandse schrijver, zakenman en avonturier. Hij woonde achtereenvolgens in Zuid-Afrika, waar hij zich bezighield met vastgoedzaken, in Japan, waar hij anderhalf jaar verbleef in een zen-klooster in Kyoto, en in Londen, waar hij een tijdlang filosofie studeerde. Hij was vertegenwoordiger van chemische producten in Colombia, visnetverkoper in Peru, en nietsnut in Australië. In plaats van zijn militaire dienst ging hij als reservist bij de Nederlandse politie. Hij raakte gecharmeerd van het politieberoep en klom op tot de rang van sergeant en inspecteur. In 1975 verhuisde hij naar Maine en besloot zich full-time aan het schrijven te wijden. In 1984 werd hij bekroond met de Franse Grand prix de littérature policière. Hij is vooral bekend door de boeken van Grijpstra en De Gier.
