Als je een mierenhoop met een miljoen mieren wilt uitroeien, zal je daar nooit helemaal in slagen. De wetmatigheden van de statistiek en de kansrekening leren dat helemaal onderop een paar mieren het zullen overleven. Ze komen er niet zonder kleerscheuren af, maar ze leven. Een van die mieren heet Richard Glazar.
Bijna een miljoen joden werden in de Tweede Wereldoorlog vermoord in het kamp Treblinka, dat alleen op vernietiging was gericht. Minder dan zeventig mensen overleefden het kamp. De meeste gedeporteerden werden onmiddellijk na aankomst vergast, slechts enkelen konden langer overleven omdat zij moesten helpen bij het werk dat de massavernietiging met zich meebracht. Richard Glazar was een van hen. Met enkele andere heldhaftige gevangenen namen hij en zijn vriend Karl Unger in augustus 1943 deel aan een opstand. Veruit het grootste deel van de groep die kon vluchten werd alsnog opgepakt en vermoord, maar Glazar en Unger ontkwamen.
In dit boek vertelt Glazar het verhaal van zijn deportatie, de gruwelijke werkelijkheid van het kamp, de beraming van de opstand en zijn vlucht. Hij geeft in scherp maar ingehouden proza een pijnlijk levendig beeld van de dagelijkse gang van zaken, van de ss-bewakers, van zichzelf en zijn medegevangenen. De opstand in het kamp getuigt ervan dat mensen zelfs onder verschrikkelijke omstandigheden soms toch de moed vinden zich te verzetten.
