De invloed van vrouwen op het muziekleven in de Republiek der Nederlanden (1579–1795) is veel groter dan tot nu toe altijd is aangenomen. Vrouwen speelden namelijk een substantiële rol in het ondersteunen van musici door middel van geld of bescherming. Muziekhistorica Veronica van Amerongen heeft dit ontdekt door onderzoek te doen naar onder andere opgedragen partituren, intekenlijsten bij muziekstukken en betaling van orgels en klokkenspellen. Het is opmerkelijk dat vrouwen optraden als mecenas, want ze waren in die tijd officieel niet handelingsbekwaam en dus voor financiële uitgaven afhankelijk van familie.
Het mecenaat was vooral verbonden aan de stadhouderlijke hoven, rijke vrouwen en de adel. Met name de (uit het buitenland afkomstige) stadhoudersvrouwen hebben een belangrijk aandeel gehad in het stimuleren van een vorstelijk muziekleven. ‘Winterkoningin’ Elizabeth Stuart (1595–1662) en de muzikale stadhoudersvrouw Anna van Hannover (1709–1759) zetten wat dit betreft de toon.
