Toen ons land in oorlog raakte, veranderden de gewoonten van Amos Lee Mappin, net als die van de meesten van ons. Het verschil was dat terwijl andere mensen serieuzer werden, Mr Mappin frivool leek te worden. Sommige van zijn vrienden schudden triest hun hoofd bij deze verandering; anderen, die hem beter kenden, glimlachten alleen maar. De kleine meneer Mappin, kaal en mollig, zo veel lijkend op meneer Pickwick qua uiterlijk en zo anders dan hij qua temperament, had altijd genoten van een goed gesprek en uitstekend eten, maar hij was kieskeurig. Noch zou hij zijn eetlust voor gezelschap bederven door het te overdrijven. Om gezelschap te waarderen, zei hij, moet een man eenzaamheid kennen.
