Schrijver en columnist Arthur van Amerongen reisde per openbaar vervoer naar alle uithoeken van Portugal en beschrijft saudadisch treinvolk, verloren stations en verdwenen spoorlijnen.
Met een voorwoord van José Rentes de Carvalho.
De binnenlanden van Portugal zijn bevroren in de tijd, een paradijs waar men zich alleen maar druk maakt over de diverse oogsten en waar men niet met de klok leeft, maar met de seizoenen. Het land doet denken aan het stille Nederland van de vroege jaren zestig. Soms steekt er een kip de straat over maar verder gebeurt er niets. Boeren nippen tevreden aan hun neutjes, vrouwen roddelen op de wasplaats en hebben geen internet nodig. Vroeger was alles beter, maar het geluk bestaat nog. Schrijver en columnist Arthur van Amerongen reisde een half jaar lang per openbaar vervoer naar alle uithoeken van Portugal. In zijn soms vileine maar vooral ironische stijl beschrijft Van Amerongen saudadisch treinvolk, verloren stations en verdwenen spoorlijnen met meer oog voor het kleine en het alledaagse dan Karl Ove Knausgård. Met bijdragen van Tessa de Loo, Ton van der Lee, René Zwaap, Arie Pos, Max Arian en Meinke Flesseman.
'Zo'n Arthur van Amerongen daar kan ik echt van genieten' — JEROEN PAUW
