Serpentina's petticoat met tekeningen uit de Hongerwinter

Jan Wolkers
1925–2007
Op 19 oktober 2007 verloor Nederland een groot schrijver. Met zijn even robuuste als tedere romans en vitale verhalenbundels heeft Jan Wolkers Nederland en de Nederlandse literatuur veranderd. Uitgeverij Meulenhoff brengt als eerbetoon een geïllustreerde luxe-editie van zijn debuut uit 1961: Serpentina's petticoat.
Jan Wolkers Serpentina's petticoat
Luxe-editie van het debuut van een groot schrijver
'Hij die op den Dood komt moet van voren af aan beginnen en betaalt den Inzet'
Dat is het motto van de verhalenbundel Serpentina's petticoat, waarin behalve
het titelverhaal het weergaloze 'Tillenbeest' – volgens velen het 
beste wat Wolkers ooit geschreven heeft –, 'Gezinsverpleging', 'De verschrikkelijke
sneeuwman' en 'Vivisectie' opgenomen zijn. De oorspronkelijke
illustraties, die Wolkers in de hongerwinter maakte, completeren deze prachtig uitgevoerde luxe-editie.
Destijds oordeelde de pers over Serpentina's petticoat:
'Jan Wolkers schrijft een verrassend origineel proza. Hij kan vertellen dat 
de stukken eraf vliegen.' Hans van Straten in Het Vrije Volk
'Wolkers spreekt voortdurend met eigen stem, “eigen” echter ook genomen
in de betekenis van authentiek. En dat is voor een jong, debuterend
schrijver belangrijk en tegenwoordig zeldzaam.' Kees Fens in De Tijd
'Een groot schrijver.' Trouw
**Recensie(s)**
“Hij die op den Dood komt moet van voren af aan beginnen en betaalt den Inzet” – deze spelregel van het Ganzenbord is het, achteraf beschouwd zeer typerende, motto van Jan Wolkers' debuut uit 1961, de verhalenbundel 'Serpentina's petticoat'. Vijf verhalen slechts, die onmiddellijk veel moreel tumult teweegbrachten, vooral van christelijke zijde, en die door de destijdse (jongere) lezers als vernieuwend en bevrijdend werden ervaren. Het zijn 'classics' van de Nederlandse literatuur geworden, de titels kennen veel mensen uit hun hoofd: Het tillenbeest, Gezinsverpleging, De verschrikkelijke sneeuwman, Vivisectie, en het titelverhaal natuurlijk. Deze vierentwintigste druk wordt als een bijzonder geval voorgesteld. De flap: “De oorspronkelijke illustraties, die Wolkers in de hongerwinter maakte, completeren deze editie.” In werkelijkheid was het manuscript helemaal niet geillustreerd, pas in de jaren zeventig heeft Wolkers er enkele keren tekeningen uit de Hongerwinter bijgevoegd (de verhalen spelen in die tijd). Het verband tussen tekst en tekening is dus niet heel rechtstreeks. Maar, toegegeven, de onderwerpen en de sfeer van de tekeningen passen bij de tekst, zoals Wolkers bij Wolkers past.