'Uren – wat zeg ik? dagen! – heb ik al naar haar zitten kijken, me afvragend wat er in dat hoofd speelt, dat hoofd dat alsmaar kleiner wordt. Ik kijk haar recht in de ogen, maar zij kijkt dwars door me heen. Ik heb meermaals mijn hoofd naast dat van haar gehouden en in dezelfde richting gekeken. Wat ziet zij dat ik niet zie? Iets moois? Ik hoop het voor haar. Een doel? Ik hoop het evenzeer. Ik vraag het haar, maar krijg geen antwoord. Ik krijg nooit meer een antwoord.' In Moeder is weg geeft journalist Dirk Musschoot een eerlijke kijk op hoe het zijn moeder, hemzelf, zijn broer, zus en de anderen is vergaan in het gezelschap van meneer Alzheimer. Twee intense jaren, waarin zijn moeder langzaam maar zeker haar eigen ik verliest. Haar zoon volgt haar op dit pad vol moeilijke, maar ook gelukkige momenten. Moeder is weg, eerst figuurlijk, maar later onvermijdelijk ook letterlijk, is een boek vol (h)erkenning voor al wie te maken krijgt met dementie en de ziekte van Alzheimer.
