Kijkend naar oude foto's die zijn vader maakte voordat hij blind werd, herinnert Erri De Luca zich in Niet nu niet hier zijn jeugd in het naoorlogse Napels, in een lange brief aan zijn moeder. Met zijn bitterzoete herinneringen neemt de schrijver ons mee naar de donkere steeg waar hij zijn gelukkige kindertijd beleefde, en naar het grote huis vol licht en kleur dat daarop volgde. De tijd werpt nieuw licht op de onbegrepen relatie tussen een moeder en haar stotterende zoon. Niet alleen zijn ouders en de stad worden liefdevol herinnerd, de brief is ook een ode aan de vriend die hij op jonge leeftijd verloor en aan zijn vrouw, die na een paar jaar huwelijk overleed. Deze debuutnovelle is een klein maar intens boek over wat je in het leven verliest en wat je daarvan bij je blijft dragen, geschreven in de kenmerkende poëtische stijl van De Luca, waarbij hij met bijzonder weinig woorden een heel universum weet op te roepen. Niet nu niet hier wordt uitgegeven met de inleiding die de auteur er twintig jaar na verschijning bij schreef.
