In De vreemde orde der dingen laat Antonio Damasio zien hoe wij biologisch, psychologisch en zelfs sociologisch het resultaat zijn van een lange evolutielijn die begint met enkelvoudige levende cellen. Onze geest en onze cultuurvormen zijn met elkaar verbonden en zitten met een onzichtbare draad vast aan de verschillende wijzen waarop ooit eencellige organismen en andere primitieve levensvormen overleefden. Diep in de kern van ons chemisch systeem is een enorme kracht werkzaam, een streven naar levensbehoud dat het ontstaan van steeds nieuwe menselijke culturen mogelijk maakt.
