In 1998 vierde de Nederlandse sectie van de katholieke
vredesbeweging Pax Christi haar vijftigjarig jubileum.
De stemming was bedrukt, de beweging leek over haar
hoogtepunt heen te zijn. Na een lange aanloop was in de jaren tachtig samen met het Interkerkelijk Vredesberaad
een grootschalige actie tegen de plaatsing in Nederland
van achtenveertig kruisraketten op touw gezet. De actie bracht honderdduizenden mensen op de been en was volgens velen
het hoogtepunt van het Nederlandse vredeswerk.
In dit boek plaats historicus Maarten van den Bos de geschiedenis
van Pax Christi Nederland in een bredere context. Na een moeizame
start verwierf Pax Christi al snel een vooraanstaande positie binnen
katholiek Nederland, dat zelf ook volop in beweging was. Hierop volgde
de succesvolle mobilisatie van een brede achterban in de jaren tachtig,
de teleurstelling over het uitblijven van nieuw succes in de jaren negentig
en de heroriëntatie die uiteindelijk leidde tot het afschudden van haar
katholieke veren in het nieuwe millennium.
Dit boek is niet alleen een geschiedenis van de Nederlandse kerkelijke
vredesbeweging, maar laat ook zien in hoeverre religie en politiek
in naoorlogs Nederland nog altijd met elkaar verstrengelde werelden
waren.
