Айшылық алыс жол

Өкінішке қарай, Әлия мен Елтай кемпірдің үмітін ақтамады — жараса алмады. Бұл күнде үмітін үзбесе де екі ойлы. Жаңа да сол екі ұдай ойдың жетегімен Әлияны ауызға әдейі алып еді, Елтай міз бақпады.

Тоқ етері, Елтайдан ың-шың, дау-дамайсыз мәдениетті тоналуды іштей талап етеді.

Әлия — сіңлісінің қызы. Осы төңіректе тұрады. Биыл оқуға жолы болмады, қазір ортан қолдай хат тасушы. Түрік ерін, томпиға

«Қаланың қу аяғын қайтесің, өзім осы төңіректен уылжып тұрған бір қызды шекеден шертіп жүріп, таңдап беремін», «Пай-пай, Әлияжан дегенде кімнің маңдайы жарқырап тұр екен...Мінезі ме, мінезі! Елтең-селтеңі жоқ биязы бала. Кеш болса көшеге аттап шықпайды. Сол қызыма қол ұсынған бозымды өзім мәпелеп ұстап, екі бөлмемді босатып берер ем» деген тіміскі ым — шыжығы

даңғарадай қызыл қыш үйді салдырған. Бұл күнде жесір кемпір жалғыз баланың тілеуін тілейді. Ауытқымалы толқымалы, қылт етпе кісі. Бір бойына дала, қала қасиеттері қатар сыйысқан. Кейде түске дейін киіз, түстен кейін мүйіз. Қолайына қарай әлгі дала, қала мінездерін