Ik Verzin Dit Niet

Hebt u een ex-fruitschaal? Kunt u geen pompstation passeren zonder een frisbee, een kilo winegums en een verdorde frikadel aan te schaffen? Zit er altijd blauw pluis op uw pasgelakte teennagels? Hoe gaat het met uw staafmixer? Wat vonden uw kinderen van de homevideo van hun eigen geboorte? Verwaarlozen ze hun cyberhuisdier, op úw laptop? Vervoert u in uw bagage weleens massavernietigingswapens, levende slakken, geheime rookworsten of vijf identieke IKEA-teddybeertjes? Vást wel. Maar bent u ook halsoverkop verhuisd naar een véél te zonnige Amerikaanse buitenwijk? Waar de poezen blauwe plaknagels dragen maar het verboden is een alligator aan een brandblusser vast te ketenen? Waar uw reistandenborstelontsmetter 99 procent van de ziektekiemen onschadelijk maakt, maar uw kinderen in pindavrije schoolbussen reizen? Waar u van pure agitatie in de supermarkt een doos negerzoenen kapot knijpt, of vergeefs aan de Heilige Maagd in een replica van de Lourdesgrot vraagt of ze u misschien kan leren skiën? Vást niet. Gelukkig kunt u in dit boek lezen hoe het moet. Recensie(s) NBD Biblion recensie Verzameling columns van Witteman (1965), die als het vervolg op 'Pekingeend bij nacht' beschouwd kan worden. De kleine honderd stukjes in deze bundel verschenen eerder in de Volkskrant. De auteur grijpt alles aan wat een modern gezin met drie jonge kinderen meemaakt, om erover te schrijven. Dat levert herkenbare situaties en anekdotes op, zoals oppasproblematiek op een margeschooldag, kooplust, spreken in het openbaar of een kind dat stroophanden aan een stoel smeert. Ze spaart zichzelf niet en overdrijft waar mogelijk. Ook huishoudelijke beslommeringen leveren hilarische stukjes op, zoals schoonmaken voordat de cleaning service komt en het uitkiezen van een huisdier. Als het gezin plotseling naar Amerika verhuist, leidt dat tot nog meer stress en hectiek. Ze verbaast zich over eetgewoonten van Amerikanen en de keuzemogelijkheden bij een fastfoodrestaurant. Witteman schrijft grappig en in een rap 'De Wereld draait door'-tempo. De stukjes zijn chaotisch, propvol en soms licht manisch zoals de situaties die ze beschrijft. Voor een jong publiek van tweeverdieners met kleine kinderen. Paperback, normale druk. (NBD Biblion recensie, Annemiek Buijs) (source: Bol.com)