Chris Keulemans schrijft over de strijders, de denkers, de slachtoffers en de leiders die hij ontmoet. Overal ziet hij mensen in verzet komen.
De Senegalees die twee broers verloor op weg naar Europa staat bieten te schillen in een Poolse gaarkeuken. De graatmagere Amerikaanse organiseert een vredesmars als het hele land oorlog wil. Samia van twaalf herinnert het Museumplein eraan dat we allemaal een hart hebben. In Tunis beweegt de massa zich als één ondeelbaar lichaam over de avenue. Net als in Minsk. In het dorp demonstreren dertig mensen in de motregen.
Chris Keulemans schrijft over de strijders, de denkers, de slachtoffers en de leiders die hij ontmoet. Overal ziet hij mensen in verzet komen. Het onrecht valt ze van alle kanten aan. Van een betere toekomst durven ze niet eens te dromen. Maar ze komen overeind. Eerst zelf. Dan met z'n allen. Grimmig, roekeloos protest. Gedoemd te mislukken. Onmogelijk te weerstaan.
'Met evenveel scherpte als mededogen schrijft Chris Keulemans over de strijdbaarheid van mensen in verdrukking. Zijn warmbloedige engagement spat van iedere zin en maakt zijn verhalen stuk voor stuk kwetsbaar en invoelbaar. Verzet herinnert ons eraan om niet op te geven. Een herinnering die we meer dan ooit kunnen gebruiken.' DARIA BUKVIć
Chris Keulemans (Tunis, 1960) is een reizende schrijver. Thuisbasis: Amsterdam Noord. In Beirut, Jakarta, Kyiv en Bagdad stond hij op de pleinen van de revolutie. Dit boek ontstond langs de grens tussen Polen en Belarus, waar migranten door het oerbos naar Europa willen. De afgelopen jaren volgde Keulemans de sporen van verzet in steden als Liverpool en Sarajevo, Dnipro en Ramallah. In Amsterdam leidde hij drie cultuurcentra: Perdu, de Balie en de Tolhuistuin. Hij schrijft reportages en essays voor De Groene Amsterdammer, OneWorld en Byline Times.
