In september 1993 verscheen de column 'Brieven van Dikke Freddy' voor het eerst in het tijdschrift Alert. Sindsdien duikt Dikke Freddy te pas en te onpas op tijdens studiedagen, colloquia, literaire manifestaties en politieke congressen. Dikke Freddy mag dan vaak dakloos zijn; zijn brieven vonden een stabiele thuis op het webplatform Sociaal.net en op de opiniepagina's van de krant De Standaard.
Humor vormt bij Dikke Freddy de basis voor een gefundeerde aanklacht tegen armoede en ongelijkheid. Hilariteit kleurt schande en schaamte.
Voor hij in 1994 voltijds schrijver werd, werkte Erik Vlaminck eerst in de psychiatrie en daarna in de thuislozenzorg. Sporen daarvan zijn in al zijn boeken en theaterwerk terug te vinden, maar de hilarische 'Brieven van Dikke Freddy' zijn wel het meest tastbare gevolg en vervolg van een confrontatie met mensen die het in het leven niet op een presenteerblaadje kregen.
ERIK VLAMINCK (°Kapellen 1954) is proza-schrijver en theatermaker. Hij is lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren en voorzitter van PEN Vlaanderen.
