Het Amsterdamse Oosterdok was oorspronkelijk een met palen omgeven deel van het IJ, waarbinnen zeeschepen veilig konden liggen en waar de kostbaarheden van de Oost-Indiëvaarders werden overgebracht naar de VOC-pakhuizen. Het eigenlijke Oosterdok ontstond in 1832 door de aanleg van de Oosterdoksdam, waardoor de haven geen last meer had van het getij van de Zuiderzee. Oosterdok vormt een waardevol document over het eeuwenoude dok, over de oorsprong van de welvaart van de stad en over hoe karakteristieke monumenten en moderne stadsontwikkelingen kunnen samengaan.